Η Μονή Προδρόμου κτίστηκε το 1506/7 από τους αδελφούς ιερομονάχους Νεκτάριο και Θεοφάνη. που προέρχονταν από τη σημαντική, ήδη από τα βυζαντινά χρόνια, γιαννιώτικη οικογένεια των Αψαράδων, σε θέση που προϋπήρχε βυζαντινός ναός. Το 1789 τοιχογραφήθηκε το καθολικό, ενώ το 1821/22, κατά την πολιορκία του Αλή πασά από τα σουλτανικά στρατεύματα, η μονή υπέστη καταστροφές. Το 1824 και το 1891 επιδιορθώθηκαν οι τοιχογραφίες του καθολικού. Από το μοναστηριακό συγκρότημα σώζεται το καθολικό και τα αρκετά νεότερα κελλιά. Ο ναός συνδυάζει τον σταυρεπίστεγο και αθωνίτικο αρχιτεκτονικό τύπο, είναι μονόχωρος, με δύο τρίπλευρες κόγχες (χορούς) στη βόρεια και τη νότια πλευρά και νάρθηκα στα δυτικά. Στο ιερό υπάρχει επίσης υπόγεια κρύπτη που οδηγούσε στη λίμνη. Ο ναός εσωτερικά είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες που φιλοτεχνήθηκαν το 1789, με δαπάνες του ηγούμενου Αναστασίου και του Βασιλείου Βαλκάνου και των λοιπών μελών της συντεχνίας των κρασοπούλων, συμφωνα με την επιγραφή πάνω από τη δυτική είσοδο. Επίσης έγινε επιδιόρθωση των τοιχογραφιών το 1824 και το 1891. Το σημερινό ξυλόγλυπτο τέμπλο τοποθετήθηκε, σύμφωνα με επιγραφή, το 1789 και σε αυτό έχουν προσαρμοστεί και κομμάτια από το αρχικό τέμπλο του 16ου αι.. Από τη μονή προέρχεται και μία σημαντική εικόνα, έργου του Κρητικού ζωγράφου Μάρκου Στρελίτσα Μπαθά (1498-1578), που απεικονίζει τον τιμώμενο άγιο του ναού και σκηνές του βίου του.